Pablo Annys, de lijsttrekker van Vooruit in Brugge, verlaat het stadhuis met een grote glimlach na de recente verkiezingsuitslag. Twee winnaars, zegt hij, een grote en een kleine. En inderdaad, Vooruit heeft een stevige 1% winst geboekt, genoeg om de drempel van 20% te overschrijden. Een op de vijf Bruggelingen koos voor Vooruit. Maar is deze tevredenheid terecht, of is er sprake van overmoed?
Vooruit stijgt, maar wat betekent dat echt voor Brugge?
Hoewel een procentstijging bescheiden lijkt, benadrukt Annys trots dat de partij nu een stabiele basis heeft binnen de Brugse politiek. Hij wijst op de samenwerking met burgemeester Dirk De fauw van CD&V. Samen bezetten ze een meerderheid van 31 van de 47 gemeenteraadszitjes. Een sterke combinatie, zou je denken, en Annys is dan ook verheugd dat De fauw de gesprekken met Vooruit alleen wil starten.
Toch blijft de vraag hangen: is Vooruit niet te snel tevreden? Een samenwerking zonder een derde partij klinkt goed, maar hoe stabiel is deze coalitie op lange termijn? N-VA, de derde grote speler in onze stad, zou buiten spel kunnen komen te staan. Ook de tandem Van Volcem – De fauw zou komen te vervallen. Een risico, want politieke verhoudingen kunnen snel veranderen, en het is de vraag of een tweepartijenbestuur de diverse belangen van de Bruggelingen voldoende kan behartigen. Zeker als je weet dat Pablo Annys al maandenlang dwars lag in een aantal dossiers. Hij zou kost wat kost burgemeester worden, maar nu het niet is gelukt wil hij slaafs meewerken.
Een waarschuwing voor de liberalen
Annys haalt ook uit naar de afschaffing van de opkomstplicht, een beslissing van de liberalen die volgens hem een grote invloed heeft gehad op de opkomstcijfers. Bijna 40% van de Bruggelingen kwam niet opdagen om hun stem uit te brengen. Vooruit voelt zich gesterkt door dit gebrek aan liberale steun en ziet het als een teken dat de bevolking deze verandering afkeurt.
Maar ondanks deze scherpe kritiek, is het de vraag of Annys niet te vroeg juicht. De politieke arena in Brugge blijft verdeeld, en zelfs met een stevige coalitie is het nooit zeker hoe de toekomst eruit zal zien.
Persoonlijke triomf of teamoverwinning?
Naast de partijresultaten is Annys ook enthousiast over zijn persoonlijke score: hij verdubbelde het aantal voorkeurstemmen. Dit is volgens hem een duidelijk signaal voor de toekomst van Vooruit, met het oog op 2030. Maar hoeveel van deze stemmen zijn een blijk van vertrouwen in de partij, en hoeveel zijn ze simpelweg voor de persoon Pablo Annys?
De zelfverzekerdheid van Annys doet denken aan een lange wedstrijd waarvan de eerste helft net voorbij is. De vraag is nu of Vooruit de tweede helft net zo sterk kan spelen zonder de bal uit het oog te verliezen aan tafel met burgemeester De fauw!
