Meer dan 50 jaar afwezig, nu weer te spotten in onze wateren!
Verbaasd? Je bent niet de enige. De Atlantische blauwvintonijn, een roofvis die ooit uit de Noordzee verdween, maakt een verrassende comeback. In de jaren 60 werd deze imposante vissoort zo goed als uitgeroeid, mede door de vraag naar tonijn in de sushi-industrie. Maar gelukkig begint deze ‘reuzentonijn’ aan een opmerkelijk herstel. Dankzij inspanningen in het Middellandse Zeegebied en de Golf van Mexico, waar de vis zich voortplant, is de blauwvintonijn weer vaker te zien in de Noordzee. Toch moeten we waakzaam blijven. Wat betekent dit voor ons en hoe is deze vis weer teruggekomen?
Een onverwachte terugkeer naar de Noordzee
Tot grote verrassing van onderzoekers en natuurliefhebbers worden er sinds 2013 opnieuw Atlantische blauwvintonijnen waargenomen in Nederland. Vooral in de afgelopen jaren neemt het aantal meldingen toe. Terwijl Belgiรซ nog wacht op zijn eerste bevestigde waarneming, zijn er al diverse video’s opgedoken van blauwvintonijnen die spectaculaire sprongen maken in de Noordzee en het Engels Kanaal. Deze indrukwekkende vissen, die wel 3,5 meter lang en 700 kilo zwaar kunnen worden, jagen op scholen haring en geep. Heb jij ze al gespot?
Wat onthult het onderzoek?
De blauwvintonijn is een vis met een indrukwekkend migratiepatroon. Recent onderzoek toont aan dat deze vissoort veel mobieler is dan gedacht. Tags en zenders onthullen dat blauwvintonijnen niet alleen migreren tussen de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee trekken langs verschillende routes en vermengen zich met andere populaties. Dit geeft hoop voor het herstel van de soort, maar het benadrukt ook dat hun leefgebieden breed en gevarieerd zijn. Dankzij Deense onderzoekers weten we dat sommige blauwvintonijnen zelfs trouw terugkeren naar dezelfde plekken, zoals het Skagerrak, waar ze voedsel vinden en soms paaien. Het toont hoe complex en divers hun gedrag is.
De Keizer van de Oceaan: een indrukwekkende vis
De Atlantische blauwvintonijn is niet zomaar een vis; hij wordt ook wel de “koning van de oceaan” genoemd. Met zijn gestroomlijnde lichaam en torpedovorm kan deze reus snelheden tot wel 70 km/u bereiken, bijna twee keer zo snel als een Olympische sprinter! Bovendien kan de tonijn diep duiken, tot wel een kilometer onder de zeespiegel. Dankzij zijn vermogen om zijn lichaamstemperatuur te reguleren, kan de blauwvintonijn jagen in koudere wateren zoals de Noordzee, iets wat veel andere vissen niet kunnen.
Het is niet alleen zijn snelheid en kracht die hem bijzonder maakt. De blauwvintonijn speelt een cruciale rol in het ecosysteem van de oceaan als top-roofdier. Hij eet andere vissen, zoals haring, en helpt zo de balans in de voedselketen te bewaren.
De gevaren van overbevissing
Ondanks het herstel van de blauwvintonijn, blijft hij kwetsbaar. Deze vissoort plant zich traag voort en wordt pas na enkele jaren volwassen. Dit maakt hem vatbaar voor overbevissing. In het verleden werd de blauwvintonijn massaal gevangen, wat leidde tot een drastische daling van het aantal exemplaren. Gelukkig werd in 2007 een herstelplan ingevoerd, met strikte quota en betere controles. Dankzij deze maatregelen zien we nu de resultaten van inspanningen om de populatie te herstellen. Toch blijven er zorgen: kan de visserijdruk opnieuw stijgen nu de aantallen weer toenemen?
Kunnen we nog wel tonijn eten?
Veel mensen vragen zich af: “Is het wel verantwoord om tonijn te eten?” De Atlantische blauwvintonijn staat op de lijst van bedreigde diersoorten, dus het eten van deze specifieke soort is niet zonder risico’s voor het voortbestaan ervan. Maar dat betekent niet dat alle tonijn uit den boze is. Er zijn namelijk andere tonijnsoorten die beter bestand zijn tegen de visserijdruk, zoals de geelvintonijn en skipjack. Kies daarom bewust voor producten met het MSC-keurmerk, dat staat voor duurzame visserij.
Wat betekent dit voor de toekomst?
Het is fantastisch dat de Atlantische blauwvintonijn terugkeert naar de Noordzee, maar we moeten voorzichtig blijven. De vissen die hier verschijnen, maken deel uit van een beperkte groep en zijn sterk afhankelijk van de paaigebieden in de Middellandse Zee. Bovendien brengt de toenemende interesse in hun vangst risico’s met zich mee. Laten we hopen dat de lessen uit het verleden goed worden toegepast en dat deze indrukwekkende vissen nog lang door onze wateren blijven zwemmen.
Ons gedacht… Het herstel van de blauwvintonijn is een positief teken dat de natuur zich kan herstellen als we haar de kans geven. Maar dat betekent niet dat we kunnen verslappen. Blijvende inspanningen zijn nodig om deze prachtige soort te beschermen tegen overbevissing en andere bedreigingen. Wat denk jij? Hebben we genoeg gedaan om de blauwvintonijn te beschermen, of moeten we strengere maatregelen nemen?