De geschiedenis van een familie is vaak een mix van vreugdevolle momenten en tragische gebeurtenissen. Voor Janine Segaert, een vrouw die haar hele leven in Blankenberge heeft gewoond, is die geschiedenis doordrenkt van de herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog. Haar verhaal biedt een indringende blik op de impact van de oorlog op de lokale bevolking en onderstreept het belang van herdenking, met name door initiatieven zoals de plaatsing van struikelstenen.
Oorlogssporen in de familie Segaert
Janine Segaert groeide op in een gezin waar de schaduw van de oorlog altijd aanwezig was. Ze woonde samen met haar ouders en grootmoeder, maar het verlies van haar grootvader, die naar een concentratiekamp werd afgevoerd, drukte zwaar op de familie. Haar grootvader was een van de elf mannen uit de buurt die door de nazi’s werden gedeporteerd. Van deze groep was hij de enige die terugkeerde; de andere tien overleefden het niet. Het verdriet en de ontberingen van haar grootvader zijn iets dat Janine altijd met zich heeft meegedragen, ook al heeft ze hem nooit persoonlijk gekend.
Haar grootouders woonden in een café genaamd “De Welkom”. Dit café was tijdens de oorlogsjaren een plek waar mensen samenkwamen, niet alleen om te ontspannen, maar ook om te praten over de gebeurtenissen en plannen te smeden voor de bevrijding. Toen die bevrijding eindelijk kwam, was het café een van de eerste plekken waar de bevrijders langs gingen. De verhalen die Janines grootmoeder hierover vertelde, hebben een diepe indruk op haar nagelaten.
Herinneringen levend houden: het belang van struikelstenen
Na het overlijden van haar grootmoeder vond Janine diverse documenten en voorwerpen die herinnerden aan de verschrikkelijke ervaringen van haar grootvader in het concentratiekamp. Deze vondsten brachten haar terug naar de verhalen die haar grootmoeder altijd met haar deelde en versterkten haar besef van het belang om deze herinneringen te bewaren en door te geven.
Toen Janine hoorde over het initiatief om struikelstenen te plaatsen, voelde ze een diepe verantwoordelijkheid om hieraan deel te nemen. Struikelstenen, kleine gedenktekens die in het trottoir worden geplaatst voor de huizen van slachtoffers van het naziregime, bieden een tastbare manier om het verleden te herdenken en levend te houden. Voor Janine zou een dergelijke steen bij het voormalige café “De Welkom” een passend eerbetoon zijn aan haar grootvader en de andere slachtoffers.
“Mijn grootvader heeft zoveel geleden in het concentratiekamp, en zijn verhaal verdient het om nooit vergeten te worden,” zegt Janine. “Een struikelsteen is een klein, maar belangrijk symbool om zijn herinnering, en die van de andere slachtoffers, levend te houden.”
Ons gedacht…
Het verhaal van Janine Segaert en haar familie is een krachtige herinnering aan het belang van het bewaren van het verleden. De struikelstenen zijn niet alleen een eerbetoon aan de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog, maar dienen ook als een waarschuwing voor toekomstige generaties. Door deze stenen te plaatsen, zorgen we ervoor dat de gruweldaden van het verleden niet in vergetelheid raken en dat de verhalen van degenen die geleden hebben, blijven voortleven in ons collectieve geheugen.
Het is aan ons allen om ervoor te zorgen dat deze verhalen blijven leven en dat we de lessen van het verleden ter harte nemen. Alleen door te herinneren, kunnen we de toekomst beschermen en de waarde van onze vrijheid blijven koesteren.
Dankzij de getuigenis vergeten we niet wat gebeurde: het verzet zorgde ervoor dat de bevrijding vlot verliep op de plaatsen waar zij sterk waren. Waar de collaboratie sterk was vielen zowel tijdens de oorlog als bij de bevrijding vele slachtoffers.