Met slechts enkele dagen te gaan voordat de deadline voor de Brugse gemeenteraadsverkiezingen verstrijkt, staat een lokale erfgoedpartij voor een stevige uitdaging. De Brugse dandy en Belgicist, die eerder zonder succes deelnam aan de verkiezingen, probeert opnieuw zijn kandidatuur rond te krijgen. Maar de klok tikt onverbiddelijk verder, en het vinden van de nodige handtekeningen blijkt een gevecht tegen de tijd.
Een bekende naam met een erfenis van conservatisme
De 48-jarige kandidaat Ruben Cottenjé, die in 2008 ook mede-oprichter was van de nationale partij Belgische Alliantie, probeert voor de tweede keer zijn erfgoedpartij, ‘Lijst Burgemeester’, op de kieslijst te krijgen. In 2012 leverde zijn eerste poging geen zetel op in de gemeenteraad. Wat zijn kandidatuur toen uniek maakte, was zijn uitgesproken conservatieve standpunt en zijn pleidooi voor de Belgische eenheid. Opmerkelijk genoeg riep hij zes jaar geleden, tot verrassing van velen, op om voor het Vlaams Belang te stemmen, ondanks zijn eerdere imago als holebi-activist en Belgicist.
De komende gemeenteraadsverkiezingen lijken echter nog moeilijker te worden voor de Brugse kandidaat. Het verkrijgen van de broodnodige handtekeningen, een vereiste om officieel op de lijst te komen, verloopt allesbehalve vlekkeloos. Een eerdere belofte van een Brugse politicus om te helpen, werd tot grote frustratie van de kandidaat ingetrokken, wat zijn partij nu in een wanhopige zoektocht naar extra steun dwingt.
Een belofte die niet werd nagekomen
Wat precies misliep, komt volgens de kandidaat voort uit een belofte die tijdens een van de meest iconische momenten van Brugge werd gemaakt: de Heilig Bloedprocessie. Een vooraanstaand lid van een andere politieke fractie zou plechtig een handtekening hebben toegezegd, maar trok die belofte op het laatste moment in. “Het is vilein om die belofte in te trekken,” beweert de kandidaat, die hierdoor slechts enkele dagen overhoudt om honderd extra handtekeningen te verzamelen.
Deze onverwachte wending zorgt voor veel stress en onzekerheid bij de erfgoedpartij. De kandidaat heeft zelfs een beroep gedaan op zijn Facebook-vrienden om te helpen de benodigde handtekeningen binnen te halen. Toch blijft er een sprankje hoop: als één van de 47 huidige Brugse gemeenteraadsleden alsnog zijn steun betuigt, kan de erfgoedpartij toch nog op de kieslijst verschijnen.
Kansen en tegenkantingen
Hoewel de Brugse erfgoedpartij een unieke conservatieve stem in het lokale politieke landschap wil brengen, zijn er onvermijdelijk ook tegenkrachten. Politieke rivalen zien hem mogelijk als een verstorende factor in de verkiezingsstrijd, en zijn roep om steun lijkt tot dusver niet op breed draagvlak te kunnen rekenen. Bovendien wordt hij geconfronteerd met de lastige taak om, in een politiek landschap dat in de afgelopen jaren sterk is gepolariseerd, genoeg stemmen te vergaren om een plaats in de gemeenteraad te veroveren.
Toch blijft de erfgoedpartij vechten. Het behoud van Belgisch erfgoed en de eenheid van het land zijn thema’s die door de kandidaat met vuur worden verdedigd. Het zal echter moeten blijken of deze standpunten voldoende resoneren bij de Brugse kiezers en of zijn strategie om via sociale media handtekeningen te verzamelen effectief zal zijn.
