Brugge betaalt tolken voor hulp aan wie geen Nederlands spreekt

Stel je even voor: je zit in de wachtzaal van het OCMW aan de Vrijdagmarkt in Brugge. Naast je zit een familie die geen woord Nederlands spreekt. Toch krijgen ze hulp, dankzij een tolk die alles vertaalt. Maar wie betaalt dat eigenlijk? Jij dus, met jouw belastinggeld.

4369 tolkopdrachten in vijf jaar tijd

In de voorbije vijf jaar gaf Brugge bijna een kwart miljoen euro uit aan sociale tolken en taalhulpen. In totaal werden er 4369 tolkopdrachten uitgevoerd tussen 2020 en 2025. Meestal gebeurde dat via telefoon of video, soms kwam de tolk zelf naar Brugge. De populairste talen? Modern Arabisch (1258 keer), Russisch (567 keer), Pashtoe, Frans en Farsi. Misschien heb je wel eens zo’n gesprek horen voeren op de Markt of in een buurtcentrum.

Waarom doet Brugge dit?

De stad wil dat iedereen in Brugge dezelfde kansen krijgt. Zelfs als je het Nederlands (nog) niet spreekt, moet je alles kunnen begrijpen wat hulpverleners zeggen. Volgens burgemeester Dirk De Fauw is het logisch dat de stad daar geld voor opzijzet. Hij vindt dat informatie altijd voor iedereen begrijpelijk moet zijn. De stad betaalt daarom een deel van de kosten terug aan sociale organisaties, zodat zij een beroep kunnen doen op tolken en taalhulpen.

Heftige kritiek van Vlaams Belang

Niet iedereen vindt dat een goed idee. Stefaan Sintobin van Vlaams Belang noemt het “pamperbeleid op kosten van de Bruggeling”. Hij vindt dat mensen die geen Nederlands spreken zélf de kosten voor een tolk moeten betalen. Volgens hem worden mensen zo niet gestimuleerd om Nederlands te leren en draait de Bruggeling op voor iets waar hij nooit om gevraagd heeft.

Hoe werkt dat nu precies, zo’n tolk?

Een sociaal tolk vertaalt alles wat wordt gezegd, vaak over moeilijke of gevoelige onderwerpen. Voor gewone, simpele gesprekken worden soms vrijwilligers ingeschakeld die een speciale taaltest hebben gedaan. Tolken zijn dus geen luxe, maar volgens de stad vaak nodig, zeker als privacy of belangrijke informatie op het spel staat. En ja, ook kinderen of vrienden laten tolken kan, maar dat is niet altijd handig of veilig.

Betaal je nu altijd de volle pot?

Vroeger betaalde Vlaanderen een groot stuk van de kosten. Nu draait Brugge zelf op voor een deel, meestal zo’n 20 procent. De rest wordt betaald door de organisatie die de tolk inschakelt. Het geld komt uit een apart potje in de begroting. Tussen 2020 en 2025 was dat zo’n 23.000 euro per jaar.

Herken jij dit?

Misschien heb je zelf familie of buren die geen Nederlands spreken. Of misschien heb je ooit tolken aan het werk gezien in het ziekenhuis aan de Sint-Michielslaan, of bij het OCMW in de buurt. Vind jij het eerlijk dat de stad hiervoor betaalt? Of denk je dat het anders kan?

Wat vind jij?

Moet Brugge blijven investeren in tolken voor anderstaligen? Of vind jij dat iedereen maar snel Nederlands moet leren en zelf voor een tolk moet betalen? Laat het weten en praat mee!