De Vrijwillige Blankenbergse Zeereddingsdienst (VBZR) heeft afscheid moeten nemen van een van haar meest toegewijde vrijwilligers, Robert ‘Bob’ Maertens. Op 89-jarige leeftijd is hij overleden, na meer dan veertig jaar een onmisbare schakel te zijn geweest binnen de organisatie. Bob’s onuitputtelijke energie, veelzijdigheid en warme persoonlijkheid blijven voortleven in de harten van zijn collega’s en in de geschiedenis van de VBZR.
De stille kracht achter de schermen
Bob stond bekend als een man van vele talenten. Hij zette zijn schouders onder tal van taken die de VBZR hebben geholpen uit te groeien tot een sterk georganiseerde reddingsdienst. Zijn initiatief voor het meteo-venster, dat redders voorzag van essentiële weersinformatie, was slechts een van de vele voorbeelden van zijn vooruitziende blik. Achter de schermen hield Bob de operatie draaiende: telefoontjes beantwoorden, lidkaarten verzenden en logistieke taken uitvoeren waren slechts een fractie van zijn dagelijkse werk.
Zijn rol als radioman tijdens interventies maakte hem onmisbaar. Bob was het communicatieve middelpunt tussen de redders op zee en het Maritiem Reddings- en Coördinatiecentrum. Door zijn kalme en accurate aanpak konden de reddingsteams elke situatie goed voorbereid aanpakken, een taak die hij tot op het laatst met dezelfde toewijding uitvoerde.
Een gezicht van de organisatie
Bob was niet alleen de stille kracht achter de schermen, maar ook een herkenbaar gezicht naar buiten toe. Bij evenementen vertegenwoordigde hij de VBZR met trots en zorgde hij voor een grotere bekendheid van de organisatie. Zijn natuurlijke charme en levenservaring maakten hem een inspirerende mentor voor collega’s van alle leeftijden.
Hij wist bovendien de geschiedenis van de VBZR op unieke wijze vast te leggen. Met zijn passie voor videografie creëerde Bob jaarlijks zorgvuldig gemonteerde films die de hoogte- en dieptepunten van het jaar samenvatten. Deze traditie liet een onuitwisbare indruk achter en wordt nu gekoesterd als een van zijn vele nalatenschappen.
Een onvervangbare legende
Bob’s betrokkenheid bleef onverminderd groot, zelfs op zijn laatste dagen. Hij bleef vergaderingen bijwonen met een scherp oog voor detail en een onuitputtelijke bereidheid om bij te dragen. Zijn collega’s herinneren zich hem als een man die niet alleen werkte met een ongeëvenaarde toewijding, maar ook met een warmte en humor die iedereen wist te raken.
Hoewel zijn gemis enorm is, blijft Bob’s invloed voelbaar. Zijn jarenlange inzet en inspiratie vormen een blijvende erfenis die de VBZR zal blijven motiveren. Zijn naam zal altijd verbonden blijven aan de kernwaarden van de organisatie: toewijding, samenwerking en menselijkheid.
