Na meer dan drie decennia in de sector overwegen Jozef Vanbelle en Els Vansteelant hun slagerij in Sint-Jozef te verkopen. Deze beslissing komt niet zomaar uit de lucht vallen. Het leven als kleine slager is doorheen de jaren aanzienlijk veranderd, en de uitdagingen waarmee de sector geconfronteerd wordt, stapelen zich op. Het zoeken naar opvolging, de toenemende concurrentie en de evoluerende markt maken het voor velen moeilijk om het hoofd boven water te houden.
Een zaak met geschiedenis, maar zonder toekomst?
In 1991 namen Jozef en Els de slagerij over in de Koolkerkse Steenweg, en sinds die tijd groeide hun zaak uit tot een vaste waarde in Sint-Jozef en ver daarbuiten. De slagerij werd bekend om haar ambachtelijke producten, waaronder huisbereide braadworsten, patés en diverse salades. Door de nadruk op kwaliteit en verse bereidingen bouwden ze een trouwe klantenkring op.
Ondanks hun jarenlange succes kijken Jozef en Els nu naar de toekomst met een zekere bezorgdheid. Ze zoeken een geschikte opvolger om de zaak voort te zetten, maar de realiteit is dat steeds minder jongeren kiezen voor het slagersvak. Het vinden van iemand die het familiebedrijf kan overnemen, blijkt moeilijker dan ooit.
De harde realiteit voor de slagersbranche
De uitdagingen waarmee slagers zoals Jozef en Els worden geconfronteerd, zijn representatief voor de bredere problematiek in de sector. Het beroep van slager is altijd veeleisend geweest, met lange werkdagen en zwaar fysiek werk. Daar komt bij dat het runnen van een slagerij veel meer omvat dan enkel vlees versnijden; het gaat ook om het beheren van de hele zaak, inclusief administratie, marketing en klantenrelaties.
De opkomst van grote supermarkten heeft het voor veel zelfstandige slagers moeilijk gemaakt om te concurreren. Supermarkten kunnen vlees aan lagere prijzen aanbieden, wat voor de klant aantrekkelijk is, maar de kleine slager zit daardoor klem. Ook stijgende grondstof- en energiekosten drukken op de winstmarges. Bovendien zoeken consumenten steeds vaker naar gemak, en kiezen ze sneller voor de grootwarenhuizen in plaats van de lokale slager.
Gerrit Haertjens: een voorbeeld van de keerzijde van het vak
Een ander voorbeeld van de moeilijke keuzes waarmee slagers worden geconfronteerd, is Gerrit Haertjens. Na twaalf jaar zijn eigen slagerij, Gerrit’s Ambacht, te hebben uitgebaat in Sint-Michiels, besloot Gerrit de deuren te sluiten. Hij koos ervoor om zich volledig toe te leggen op zijn groeiende activiteiten als cateraar en event-organiser, een sector waar hij steeds meer succes in vond.
Gerrit, die ook een opleiding tot kok volgde, zag zijn cateringactiviteiten toenemen met opdrachten voor grote evenementen, waaronder die van de voetbalclub KV Oostende. Dit groeiende succes maakte het voor hem onmogelijk om de slagerij nog te combineren met zijn nieuwe richting. Zijn beslissing toont aan dat veel slagers, om economisch te overleven, andere wegen inslaan en hun focus verleggen naar bijvoorbeeld catering of traiteurwerk.
Het beroep van slager: uitstervend of aanpasbaar?
Hoewel Jozef en Els hopen hun zaak over te laten aan een jong slagerskoppel, blijkt dat een steeds zeldzamere realiteit. Jongeren kiezen het slagersvak minder vaak vanwege de hoge werkdruk en de fysieke belasting. Het is een vak dat veel passie en doorzettingsvermogen vraagt, en dat blijkt in deze tijd minder aantrekkelijk. Net zoals Gerrit Haertjens zijn keuze moest maken om verder te gaan in een andere richting, staan ook andere slagers voor deze moeilijke beslissing.
Toch zijn er slagers die manieren vinden om zich aan te passen aan de nieuwe realiteit. Catering, traiteurwerk of het leveren van specialiteiten zijn enkele mogelijkheden om het tij te keren. Voor sommige ondernemers biedt dit nieuwe kansen, maar voor anderen blijft de concurrentie van de grootwarenhuizen te groot. De vraag is echter of innovatie alleen genoeg is om het tij te doen keren in een sector die op zoveel fronten onder druk staat.
Een toekomst zonder lokale slager?
De sluiting van een traditionele slagerij heeft niet alleen economische gevolgen, maar ook sociale en culturele impact. De slager speelt vaak een centrale rol in het dagelijkse leven van een buurt. Klanten komen er niet alleen voor hun vlees, maar ook voor het persoonlijke contact en de vertrouwde service. Het verdwijnen van de slagerij betekent dus ook een verlies van een belangrijke sociale functie.
Hoewel Jozef en Els hopen hun zaak door te geven, is het toekomstbeeld voor veel slagerijen somber. Het vak lijkt te verdwijnen, niet alleen door de economische druk, maar ook door het gebrek aan opvolging. De vraag rijst of er in de toekomst nog plaats zal zijn voor de kleine, ambachtelijke slagerij, of dat supermarkten en groothandels deze rol volledig zullen overnemen.
Ons gedacht…
De toekomst van de kleine, traditionele slagerij lijkt aan een zijden draadje te hangen. De combinatie van een toenemende werkdruk, stijgende kosten en een gebrek aan opvolging plaatst de sector voor grote uitdagingen. Voor slagers zoals Jozef en Els, die jarenlang hun ziel en zaligheid in hun zaak hebben gestoken, is het een moeilijke keuze om hun zaak mogelijk te moeten sluiten. Net zoals Gerrit Haertjens die zijn slagerij stopzette voor zijn cateringactiviteiten, is het duidelijk dat veel slagers alternatieve wegen moeten zoeken om te overleven.
De vraag blijft of de bevolking zal beseffen wat verloren gaat als de lokale slager verdwijnt. Het is een evolutie die ons dwingt na te denken over de waarde van ambacht en lokale handel. Zullen mensen ooit weer de weg vinden naar vakmanschap en kwaliteit, of blijven gemak en lage prijzen domineren? Enkel de tijd zal het uitwijzen, maar het ziet ernaar uit dat we een belangrijk deel van ons cultureel en economisch erfgoed dreigen te verliezen.
