donderdag 19 september 2024
20.2 C
Knokke-Heist
20.4 C
Brugge
20.2 C
Blankenberge
13.9 C
Damme
20.6 C
Sluis

Opinie: Over persoonsverheerlijking en aangestranden

Het gaat hard in de lokale politiek in Knokke Heist. Een permanente stroom van mensen  wordt ons dagelijks voorgesteld onder de noemer vernieuwend, puur, ervaren, – noem maar op –   Zij moeten het Knokke Heist in het post Lippens tijdperk een nieuw gelaat bieden.

We staan erbij en kijken er naar (of niet). Behoudens de boeiende vraag naar het beste frietkot van Knokke door de Gemeentebelangen, wordt nergens inzicht geboden in de voorbij politiek, wie waarvoor verantwoordelijk is, wie hieruit zijn/haar besluiten trekt. Het was zelf leuk te zien dat de zogenaamde wetenschappelijke bevraging van de Gemeentebelangen over de kwaliteit van schepenen hen als een boemerang terug kwam toe de CDenV er als de beste uitkwam. De manipulatoren gemanipuleerd…Dat diezelfde CDenV’er handig niets vermeldde over zijn houding in het onderwijsdossier, was nog snel meegenomen. Om echter de burger uit te nodigen ‘een keuze te maken’, was dit spektakel bedroevend.

Nu wordt de zoon Lippens ten tonele gebracht. Terwijl zowat de hele wereld op alle wijze familiale verbanden, paternalisme poogt te voorkomen bij de voordracht van nieuwe politici, doet Gemeentebelangen net op tegenovergestelde. Nepotisme op zijn best. Philippe Vlietinck bekte me eens af door te zeggen, dat ‘hier de zaken op zijn Knoks’ gebeuren, ik moet toegeven, hij krijgt gelijk. De middeleeuws aandoende voorstelling van zoontje Lippens zou  gegrond zijn op de noodzaak om de erfenis van zijn vader veilig te stellen…alsof de politieke erfenis niet zou behoren tot ‘het volk, mn de kiezer’, of dat zijn familiale erfenis aan de kiezer zou moeten worden voorgelegd.  Dat laatste houdt wel een hoge graad van verleidelijkheid in.

Toen ik mij recentelijk uitliet over de meewarigheid van de voorstelling van de Lippens-kandidatuur, kreeg ik door een op FB  zichzelf  uitgeroepen tot stichter van de Gemeentebelangen,  op harde ondertoon,  het scheldwoord ‘aangestrande’ toegeslingerd. Die was ook al het geval op een schoolraad, waar ik aanwezig was als raadgever, en de toenmalige burgemeester mij toesnauwde ‘ mijn verhaal maar in Brussel te gaan vertellen’. En in het lokale CDenV bestuur werd mijn boosheid over de bewering van schepen Wittesaele dat het schepencollege geheimhouding kende, waarbij ik betoogde dat hij – als jurist – beslotenheid met geheimhouding bewust verwarde, gesanctioneerd met uitsluiting. Buiten, voila. Aangestrande.

Wij – de aangestranden – zijn met meer dan 70% in deze gemeente. Nieuwkomers eerste generatie. Wij worden hier alleen beschouwd als ‘de spending money community’, wij moeten ons vooral niet moeien met de gemeente, haar bestuur en haar diensten, tenzij we bereid zijn de locals te loven en te prijzen.

Onze noden zijn van geen tel: een toegepast 65+beleid, de aanpak van rust verstorende B&B golf in de appartementsgebouwen, onze cultuur van herkomst, (het Brussel Volks- en Antwerps theater bvb) het gebrek aan tandartsen, dus volksgezondheid, onbetaalbare assistentiewoningen, kortom, moeten wij nu zelf met een lijst opkomen?

Ik lees steeds kritisch de bedenkingen van de Heer Deman, opiniemaker bij Lokaalnieuws.online. Ik onderschrijf echter volmondig zijn vraag naar een inhoudelijk debat, beleidsvoorstellen en politieke krijtlijnen die niet vatbaar zijn voor ‘voortschrijdend inzicht’ zoals in het recente verleden door de strot van de onderwijsmensen werd geduwd.

En ja, – omdat ook wij stemmen, – misschien de politieke krachtlijnen voor het aangestrandenbeleid.

De komende maanden zien er leuk uit.

Walter Vandenbossche

Ere Vlaams Volksvertegenwoordiger.

Ads:

Popular Categories