Brugse koetsiers bibberen: straks hun paarden en koets kwijt?

Ze stonden op het podium in Groot-Brittannië, trots met een gouden medaille. Maar terug thuis in Brugge voelen veel koetsiers zich allesbehalve winnaars. De stad wil de vergunningen voor toeristische ritten vanaf volgend jaar herverdelen. Dat zorgt voor angst bij wie hier al tientallen jaren actief is.

Eeuwige vergunningen? Die tijd is voorbij

Tot nu toe bleven de vergunningen vaak binnen dezelfde families of bedrijven. Maar door Europese regels moet Brugge nu een open procedure organiseren. Elke koetsier, fietstaxi of toeristenbus moet zich opnieuw kandidaat stellen. Zelfs wie al 50 jaar mensen rondrijdt door de stad.

Het gaat om 13 vergunningen voor paardenkoetsen, drie voor trams, drie voor toeristische auto’s en zes voor fietskoetsen. De huidige lopen af op 31 december. De nieuwe zouden dan gelden tot eind 2035.

Bootjes mogen nog blijven, koetsiers niet zeker

De rederijen van de bootjes op de reien kunnen nog drie jaar verder met hun bestaande vergunning. Voor de rest verandert alles al veel sneller. De stad moet de nieuwe vergunningen toekennen via een ‘transparante marktprocedure’. Iedereen die aan de regels voldoet, mag meedoen.

Maar voor heel wat Bruggelingen, die al decennia in de sector werken, voelt dat aan als een mes op de keel. Ze bouwden hun leven op rond dit werk. Sommigen namen de zaak over van hun ouders, anderen investeerden in paarden, gebouwen en personeel. Nu is er geen enkele garantie meer.

Dierenwelzijn en regels onder de loep

Kandidaten voor een vergunning moeten straks kunnen aantonen dat ze strenge normen rond dierenwelzijn naleven. Ook verkeersveiligheid en rust in de stad spelen mee. De stad laat nog niet los welke criteria precies gebruikt worden om te kiezen wie een vergunning krijgt.

De timing is ook onzeker. Als het dossier op 26 mei wordt goedgekeurd door de gemeenteraad, kan het begin juni online verschijnen. Dan krijgen kandidaten twee maanden om hun dossier in te dienen. Tegen eind september zouden de nieuwe vergunningen toegekend worden.

Een leven tussen paard en stad, zomaar voorbij?

Voor veel koetsiers gaat het om meer dan werk. Het is hun identiteit, hun passie, hun plek in Brugge. Nu hangt alles af van een selectieprocedure waar ze zelf geen controle over hebben. En de vraag is: zal het hart van de stad straks nog kloppen als oude vertrouwde koetsen verdwijnen?

Wat vind jij? Moeten mensen met ervaring en liefde voor Brugge voorrang krijgen, of telt alleen een eerlijke procedure?