Deze zomer kunnen jongeren met en zonder beperking opnieuw terecht bij VOLT, een initiatief van Oranje vzw in Brugge. Elke dinsdag staan er dagactiviteiten op het programma waarbij deelnemers eerst meevolgen in een andere werking van Oranje, en nadien nog kunnen intekenen op een aanvullende namiddagactiviteit. De hele dag draait rond ontmoeting, plezier en erbij horen. Toch is niet elke jongere welkom — althans, niet letterlijk.

De boodschap is duidelijk: “Vergeet zeker je lunchpakket niet mee te nemen.” De dinsdagochtenden van VOLT zijn bedoeld om jongeren te laten proeven van het bredere aanbod van Oranje vzw. Dat gaat van creatieve ateliers tot sport en spel. ’s Middags volgt dan een optionele activiteit, zodat deelnemers desgewenst een volledige dag kunnen meedraaien.

Een zomer vol kansen, tenzij je in een rolstoel zit

De aankondiging klinkt laagdrempelig en warm. Toch valt één zin op: “Deze activiteit is jammer genoeg niet rolstoeltoegankelijk.” Het zet meteen een domper op het enthousiasme voor jongeren die net wat meer nodig hebben om volwaardig te kunnen meedoen.

In een samenleving waar inclusie steeds hoger op de agenda staat, wringt dit. Een initiatief dat expliciet inzet op participatie van jongeren met én zonder beperking, maar tegelijk een deel van hen letterlijk buitensluit, zorgt voor verwarring.

Waarom blijft een praktische drempel — zoals toegankelijkheid — bestaan in een werking die gericht is op verbondenheid?

Brugge als decor, maar niet voor iedereen

De activiteiten vinden plaats bij Oranje vzw aan de Peterseliestraat 100, vlakbij het centrum van Brugge. Een plek waar tijdens de zomermaanden heel wat jongeren passeren, op weg naar kamp, speelplein of daguitstap.

Voor velen onder hen biedt VOLT een welkome afwisseling: nieuwe gezichten, andere omgevingen, iets dat je niet elke dag doet. Dat enthousiasme proef je ook uit het engagement van de organisatie. De nadruk ligt op samen beleven, zonder prestatiedruk.

Toch moet je stevig ter been zijn om mee te kunnen. Want hoewel de doelgroep expliciet openstaat voor jongeren met een beperking, blijft een fysieke beperking in dit geval een uitsluitingscriterium.

Waarom blijft toegankelijkheid een blinde vlek?

De locatie, activiteit of infrastructuur is dus niet geschikt voor jongeren in een rolstoel. Waarom dat zo is, wordt niet toegelicht. Het kan gaan om trappen zonder lift, smalle doorgangen of sanitair dat niet aangepast is. Allemaal herkenbare obstakels voor wie in een rolstoel zit — en al te vaak het verschil maken tussen ‘welkom’ en ‘sorry, niet voor jou’.

In de praktijk blijft toegankelijkheid vaak een voetnoot. Pas op het einde van een aankondiging, wanneer alles al aantrekkelijk klonk, krijg je als lezer die ene zin te lezen die alles anders maakt.

Tijd voor consequente inclusie

VOLT is een waardevol initiatief. Jongeren uit Brugge en omgeving verdienen plekken waar ze ongedwongen kunnen deelnemen, ontdekken en zich welkom voelen. Net daarom is het zo belangrijk dat het verhaal klopt tot in de details.

Een activiteit die inzet op verbondenheid moet ook letterlijk bereikbaar zijn. Anders blijft inclusie een belofte in woorden, maar niet in daden.

Of zoals een jongere het zelf ooit verwoordde: “Ik wil niet speciaal zijn. Ik wil gewoon meedoen.”