Ondanks goed nieuws over toegankelijkheid blijven er zorgen over leegstand, verval en afbouw van evenementen in Zeebrugge Bad
De zomer is begonnen, en met veel trots stelden stad Brugge en partners hun project ‘Zon, Zee … Zorgeloos’ voor in Zeebrugge. Een hartverwarmend initiatief dat inzet op inclusie en toegankelijkheid op het strand. De voorzieningen zijn indrukwekkend: van houten paden tot elektrische strandrolstoelen en behulpzame jobstudenten. Maar wie iets verder kijkt dan het podium van het Badengebouw ziet een andere realiteit: lege winkelpanden, vervallen gevels en een zeedijk waar het onderhoud soms te wensen overlaat.
Stralende woorden, schrale gevels
Op dinsdag 1 juli klonk het feestelijk langs het strand. “Toegankelijkheid is geen extraatje, het is een basisrecht,” zei schepen Pablo Annys. En daar valt niets op af te dingen. De infrastructuur voor mensen met een beperking is er, en ze werkt. Ook het sportstrand en de strandbibliotheek – al jarenlang een vaste waarde – dragen hun steentje bij aan een levendige zomer voor jong en oud.
Maar in de zijstraten rond datzelfde strand heerst stilte. Niet de rust van ontspanning, maar de leegte van onbenutte ruimtes. “Het contrast is groot,” zegt een buurtbewoner die liever anoniem blijft. “Aan het strand wordt geknipt en geschoren, maar wandel vijfhonderd meter verder en je ziet enkel leegstand en verkrotting.”
Minder evenementen, minder leven
Wie vorig jaar de agenda van Zeebrugge doornam, zag een rijk gevuld aanbod van strandevenementen. Dit jaar blijft het aanbod magerder. Grote publiekstrekkers zoals Zon, Zee en Zand zijn verdwenen. Er blijven nog initiatieven over, zoals filmavonden en twee festivals in augustus, maar de kwantiteit én de spreiding ervan zijn afgenomen.
Een lokale handelaar verwoordt het zo: “Er is een strandloop, een zwemchallenge, wat sportinitiatieven… maar vroeger was hier elke week iets. Nu moeten we het doen met wat er nog overblijft.” De teleurstelling is voelbaar bij ondernemers die rekenen op zomerdrukte om het jaar rond te komen.
Dijk die kraakt
Een ander pijnpunt is het gebrek aan structureel onderhoud op en rond de zeedijk. Hoewel er zonnecrème-dispensers en sporttoestellen staan, klagen inwoners en bezoekers over slecht onderhouden banken, vuilnisbakken die uitpuilen en losliggende tegels of stadspaaltjes die nodig vervangen worden. “We investeren in nieuwe projecten, maar vergeten het oude in stand te houden,” zegt een vrijwilliger van een buurtvereniging.
Ook het wegwerken van afval of zwerfvuil blijft een uitdaging, ondanks de aanwezigheid van gemeenschapswachten. “Ze doen hun best, maar ze kunnen niet overal tegelijk zijn,” klinkt het bij een strandganger.
Toegankelijkheid is méér dan infrastructuur
Het moet gezegd: de inspanningen rond toegankelijkheid zijn bewonderenswaardig en onmiskenbaar zichtbaar. Vier strandrolstoelen, aangepaste douches en zelfs vervoer vanaf het station. Maar het ware signaal van toegankelijkheid ligt ook in de samenhang van een geheel. Een veilige, aantrekkelijke, propere omgeving waar élke bezoeker – met of zonder beperking – zich welkom voelt, begint bij meer dan een houten pad in het zand.
Oproep tot meer balans
De beleidskeuzes van de stad lijken nu vooral in te zetten op ‘visueel bereikbare’ projecten. Die zijn nodig, maar mogen niet het excuus worden om andere delen van Zeebrugge te laten verloederen. Lokale besturen kunnen geen evenementen toveren, maar ze kunnen wel zuurstof geven aan wat leeft, met een monster factuur aan het Feestcomité Zeebruge kneep het stadsbestuur de vereniging kapot. Dat vraagt actieve betrokkenheid, investeringen in onderhoud én het gesprek met bewoners en ondernemers.
Of zoals een oudere dame op een bankje het verwoordde: “Dat strand is top, maar als de rest niet mee verandert, komen de mensen één keer. En dan blijven ze weg.”
Wat denk jij? Is Zeebrugge goed op weg, of zijn er blinde vlekken in het beleid? Deel je mening met ons.
Wat een hoop zure oprispingen en negatieve bagger terwijl Zeebrugge het Brugse familiestrand bij uitstek blijft. e wordt misschien wat te veel naar de overheid gekeken voor allerlei steun… elke bewoner en bezoeker heeft verantwoordelijkheid te nemen voor netheid. Elke strandbezoeker moet respect tonen voor strand en medestrandbezoekers… luide feestjes op het strand (o.a. met bezoekers die tussen de strandcabientjes hun behoefte doen) hoeven echt niet.
Laat ons het gezellig en netjes houden voor iedereen!