Bijna tienduizend mensen ontvingen plots een BE-Alert bericht: “Wat als dit echt was?”

Een ongewone ochtend aan zee

Wie donderdagochtend om 11.38 uur zijn tenen in het zand van Blankenberge stak, kreeg plots een onverwacht sms’je: “BE-Alert – Blankenberge strand – Dit is een alarmeringstest. Geen reactie vereist.” Voor duizenden strandgangers was het even schrikken. Sommigen keken verbaasd op van hun boek, anderen vreesden even voor een echte noodsituatie.

In totaal werden 9.685 mobiele toestellen geteld in de afgebakende zone van het strand. Elk van die toestellen kreeg het testbericht — of toch, dat was het opzet.

Wat is BE-Alert en waarom is het belangrijk?

BE-Alert is het nationale waarschuwingssysteem waarmee overheden mensen kunnen alarmeren bij rampen of gevaren. Het unieke aan dit systeem? Je hoeft je niet vooraf te registreren. Bij een noodgeval kunnen lokale of federale autoriteiten locatiegebaseerde sms-berichten sturen naar iedereen die zich in het getroffen gebied bevindt.

Voor Blankenberge was deze test een manier om de eigen alarmeringsprocedures in te oefenen. “Door regelmatig te testen, zorgen we dat alles werkt op het moment dat het echt telt,” aldus de stedelijke communicatie.

Toch riep de test ook vragen op: waarom kreeg ik wél een bericht terwijl ik niet op het strand was? Of omgekeerd: waarom kreeg ik niets, hoewel ik er wel was?

Niet iedereen kreeg het bericht

Wie op dat moment géén sms ontving, kon zich daar terecht vragen bij stellen. Mogelijke verklaringen zijn technisch: je toestel maakte op dat moment geen verbinding met een zendmast in de zone, of je telefoon had slechte ontvangst. Soms volstaat het dat je toestel al meer dan twee uur geen contact had met de juiste zendmast — bijvoorbeeld omdat je aan het bellen was of net tussen twee masten zat.

Ook het geheugen van je toestel, of vertragingen bij de telecomoperator, kunnen meespelen. “Ik stond vlakbij de Pier en kreeg niets,” vertelde een bezoeker. “Pas achteraf hoorde ik van vrienden dat er iets gestuurd was.”

En wat als je wél een bericht kreeg, maar niet in de buurt was?

Ook dat gebeurde. Een vrouw uit Brugge liet weten dat zij het bericht kreeg terwijl ze thuis zat. De verklaring? Misschien had ze zich ooit geregistreerd bij BE-Alert met een adres aan de kust, of staat haar adresgegevens niet meer up-to-date in het systeem. Soms werkt het ook met vertraging, en komt het bericht binnen terwijl je de risicozone al verlaten hebt.

Volgens de stad is dit een logisch gevolg van hoe het systeem werkt. “BE-Alert combineert locatiegegevens en geregistreerde adressen. Daardoor kan het soms lijken alsof een fout gebeurt, terwijl het gewoon om technische limieten gaat,” luidt het.

Waarom zo’n test belangrijk is

Hoewel het om een test ging, is de onderliggende boodschap ernstig: bij een echte ramp telt elke seconde. Dankzij BE-Alert kunnen overheden in een mum van tijd cruciale informatie verspreiden: waar het gevaar zich bevindt, wat je moet doen, en hoe je jezelf in veiligheid brengt.

Stel je voor: een plotselinge brand in een appartementsgebouw aan zee, of een gaslek op de dijk. Dan wil je geen kostbare minuten verliezen met giswerk of geruchten. Een duidelijke sms, rechtstreeks op je toestel, kan letterlijk het verschil maken.

Blankenberge sluit zich met deze test aan bij andere Belgische steden die BE-Alert proactief inzetten. En dat is belangrijk: want een systeem dat enkel op papier werkt, redt geen levens.

En jij, kreeg jij de sms?

Was jij op dat moment in Blankenberge? Kreeg je de sms, of net niet? De stad roept op om ervaringen te delen. Elke melding helpt om het systeem beter af te stemmen.

Je vindt meer info — en kan je vrijwillig registreren voor extra waarschuwingen — via www.be-alert.be.