Vrijdagmiddag aan het Abraham Hansplein in Knokke-Heist leek alles normaal. Auto’s reden voorbij, mensen wandelden langs de bekende oranje beelden van Joep Van Lieshout. Maar daar, nét tegenover die reuzen, gebeurde iets wat je niet elke dag ziet.

Een gebouw uit 1965, met acht appartementen en vier garages, werd verkocht. Maar het was niet zomaar een verkoop. Het was de terugkeer van notaris Anthony Wittesaele.

“Alsof hij nooit was weggeweest”

Notaris Wittesaele zat daar. Kalm, vastberaden, met de hamer in de hand. Geen laptop, geen schermen. Gewoon hij, de mensen, en de woorden.

Na een lange revalidatie was dit zijn eerste “echte” openbare verkoop. Hij sprak rustig, met zachte humor en duidelijke uitleg. Geen poespas. Alleen iemand die er weer helemaal “er stond”.

Je voelde het in de zaal: dit was meer dan een verkoop. Het was een moment. Alsof hij wilde zeggen: “Ik ben terug. En ik doe dit nog altijd graag.”

Wat ging er precies onder de hamer?

Het gebouw ligt pal tegenover de twee oranje beelden aan de kustweg, vlak naast de groepspraktijk “Alberstrand”. De eerste biedingen schoten meteen boven de drie miljoen euro. Uiteindelijk ging het gebouw van de hand voor precies 4 miljoen euro, zonder notariskosten.

En dat is veel. Maar wie Knokke-Heist kent, weet: voor zo’n toplocatie is dat geen verrassing.

Wat maakt zo’n veiling zo bijzonder?

Een fysieke openbare verkoop gebeurt nog maar zelden. Iedereen mag binnenwandelen. Iedereen mag bieden. Het is transparant, duidelijk en… een beetje spannend.

De notaris zorgt dat alles eerlijk verloopt. Er is geen geheim overleg. Geen verborgen agenda. Alleen het hoogste bod telt. En ja, er wordt echt nog met een hamer geklopt!

De beelden kijken toe, maar het echte verhaal zat erachter

Die twee beelden van Van Lieshout? Iedereen die Knokke binnenrijdt kent ze. Groot, warm, een tikkeltje vreemd. Maar intussen ook vertrouwd.

Achter die beelden vond dit stille spektakel plaats. Buiten leek het een gewone dag. Binnen voelde het als een klein feest. Een gebouw wisselde van eigenaar. Maar vooral: een man nam z’n plek weer in.

Een menselijk moment in een wereld van cijfers

Anthony Wittesaele was ooit schepen. Tot zijn gezondheid hem dwong om te stoppen. Maar nu zat hij daar weer. Niet als politicus. Niet als patiënt. Maar gewoon als zichzelf. Als notaris.

En misschien, heel misschien, als iemand die langzaam terug een publieke rol opneemt.

Zou jij het aandurven?

4 miljoen euro voor een oud gebouw met veel mogelijkheden. Zou jij het doen? Of kijk je liever naar de beelden en droom je stilletjes over wat er allemaal achter die muren kan gebeuren?

Laat het ons weten. Wat zou jij doen als je die hamer in je hand kreeg?