Komende zaterdag zal Damme getuige zijn van een gebeurtenis die verder reikt dan de gebruikelijke huwelijksviering. Na 25 jaar samen stappen Joben Benoot (59) en Folkert Schellekens (54), beiden inwoners van Moerkerke, in het huwelijksbootje. Maar deze dag gaat om meer dan alleen de viering van hun liefde; het markeert ook een krachtig moment in de strijd voor erkenning van genderidentiteit.
Een leven getekend door een zoektocht naar identiteit
Joben Benoot werd in 1964 geboren als intersekse baby, wat inhield dat haar geslachtskenmerken zowel mannelijke als vrouwelijke eigenschappen hadden. In die tijd schreven de wetten voor dat een baby bij de geboorte moest worden ingedeeld in de categorie ‘man’ of ‘vrouw’. Als gevolg hiervan werd er vroegtijdig beslist om haar geslacht chirurgisch aan te passen aan het mannelijke. Dit besluit, dat genomen werd door haar ouders en medisch personeel, had verstrekkende gevolgen voor haar persoonlijke ontwikkeling en identiteitsbeleving.
In de jaren die volgden, moest Joben zich aanpassen aan een genderrol die niet overeenkwam met haar innerlijke gevoel van identiteit. Het ontbreken van informatie en de vernietiging van medische dossiers uit die tijd droegen bij aan de verwarring en het isolement dat ze ervoer. Het duurde jaren voordat ze via zelfonderzoek en medische consultaties meer inzicht kreeg in haar situatie.
De fysieke en psychologische impact
De ingrepen die intersekse kinderen destijds ondergingen, hadden vaak langdurige fysieke en emotionele gevolgen. Ondanks dat de Belgische grondwet nu het recht op lichamelijke integriteit erkent en er wettelijke bescherming is voor patiëntenrechten, blijven dergelijke ingrepen bij intersekse kinderen een zorgwekkende praktijk. Voor velen, inclusief Joben, hebben deze ingrepen geleid tot blijvende trauma’s en fysieke schade.
Later in haar leven, toen haar hormonenspiegel veranderde en haar lichaam steeds meer vrouwelijke kenmerken begon te vertonen, kwam de medische erkenning van haar ware genderidentiteit. De zorg die ze daarna ontving, stelde haar in staat om als vrouw verder te leven, hoewel het een lange en moeilijke weg was.
Een symbool van liefde en hoop
Na jaren van persoonlijke uitdagingen vond Joben een baken van stabiliteit en liefde in haar relatie met Folkert Schellekens. Hun beslissing om na 25 jaar te trouwen is niet alleen een viering van hun liefde, maar ook een krachtig symbool voor de strijd voor genderdiversiteit. Ze hopen hiermee meer aandacht te vragen voor de rechten en de erkenning van mensen die zich niet binnen de traditionele gendercategorieën thuis voelen.
Door hun huwelijk delen ze een boodschap van hoop en moed, en willen ze anderen inspireren om ook hun ware zelf te omarmen. Dit huwelijk dient als een herinnering dat genderdiversiteit complex is en dat het belangrijk is ruimte te creëren voor iedereen om hun ware identiteit te kunnen ontwikkelen.
Bijdrage aan bewustwording
Naast hun persoonlijke verhaal, dragen Joben en Folkert bij aan het vergroten van het bewustzijn rond het thema intersekse. Samen met fotografe Elke Saey werkt Joben aan een rondreizend fotografieproject dat intersekse in beeld brengt. Dit project, erkend door çavaria en gesteund door Intersekse Vlaanderen en UZ Gent Centrum voor seksuologie en gender, zal in november tentoongesteld worden tijdens een lezing in de Brugse stadsschouwburg. Het doel van dit project is om de verhalen van intersekse personen meer zichtbaarheid te geven en de dialoog over genderdiversiteit te bevorderen.
Ons gedacht…
Het huwelijk van Joben Benoot en Folkert Schellekens is veel meer dan een liefdesverhaal. Het is een oproep tot meer begrip en acceptatie van genderdiversiteit. In een wereld waarin mensen nog te vaak in vastomlijnde hokjes worden geplaatst, is hun huwelijk een baken van hoop dat ons eraan herinnert hoe belangrijk het is om iedereen de ruimte te geven zichzelf te zijn. De inwoners van Damme mogen trots zijn op deze moedige stap van hun medeburgers, die niet alleen hun liefde vieren, maar ook strijden voor de rechten van anderen.
