De afgelopen weken kregen inwoners van Brugge de kans om punten te geven aan de leden van het schepencollege. We deden de peiling bij 1000 Bruggelingen die elk punten mochten geven van 0 tot 5. Vandaag bekijken we het rapport van Schepen Nico Blontrock van de partij CD&V Brugge.
Een veelzijdige carrière
Nico Blontrock, geboren op 1 maart 1963 in Brugge, is een prominente figuur in de culturele sector van Brugge. Voor zijn aanstelling als schepen van Cultuur in 2019 was hij bijna 30 jaar actief als radiopresentator bij de VRT. Sinds zijn aanstelling heeft hij zich ingezet voor verschillende culturele initiatieven en projecten in Brugge. Zijn verantwoordelijkheden omvatten onder andere de bibliotheek, musea, het archief, en sociaal-culturele verenigingen.
Cultuurbeleid: hoogtepunten en controverses
Een van Blontrock’s opmerkelijke prestaties is de ondersteuning en uitbreiding van de Brugse bibliotheken. Hij heeft zich ingezet voor projecten zoals de tentoonstelling ‘Een zee van liefde’ in de jeugdbibliotheek De Biekorf, waar kinderen op een interactieve manier worden aangemoedigd om te lezen en van boeken te genieten. Daarnaast heeft hij de sluiting van het Guido Gezellemuseum begeleid, een beslissing die werd genomen vanwege het lage bezoekersaantal en de wens om middelen efficiënter te gebruiken voor andere culturele initiatieven.
Blontrock heeft ook bijgedragen aan het versterken van de banden met lokale auteurs en kunstenaars. Zo heeft hij bijvoorbeeld Pieter Gaudesaboos, een bekende kinderboekenschrijver en illustrator, betrokken bij verschillende projecten en tentoonstellingen, wat heeft geleid tot een langdurige en vruchtbare samenwerking.
Daarnaast heeft Blontrock actief deelgenomen aan de organisatie van evenementen zoals de Brugge Tripel Dagen en de Gouden Boomstoet, wat zijn betrokkenheid bij de Bruggelingen en zijn inzet voor het behoud en de promotie van Brugse tradities en erfgoed benadrukt. Maar ook het Moods Festival geschrapt.
Kritische analyse van Blontrock’s beleid
Hoewel Blontrock duidelijke successen heeft geboekt, is zijn beleid niet zonder kritiek. De sluiting van het Guido Gezellemuseum bijvoorbeeld, stuitte op weerstand van culturele puristen die vonden dat het erfgoed van Guido Gezelle meer respect en aandacht verdiende. Deze beslissing, hoewel praktisch vanuit een kostenbesparend oogpunt, werd gezien als een verlies voor de culturele identiteit van Brugge.
Daarnaast is er kritiek op de toegankelijkheid van cultuur voor alle lagen van de bevolking. Sommige inwoners menen dat de focus te veel ligt op grote evenementen en te weinig op kleinschalige initiatieven die een breed publiek kunnen aanspreken. Deze kritiek wijst op een mogelijke kloof tussen het cultuurbeleid en de noden van de gewone Bruggeling. Al is de vraag of dit perceptie of de realiteit is.
De cijfers spreken: Hoe waarderen Bruggelingen hun schepen van Cultuur?
Uit de peiling onder 1000 Bruggelingen blijkt dat de meningen over Nico Blontrock verdeeld zijn. Ongeveer 27,3% van de inwoners waardeert zijn inspanningen en gaf hem de hoogste score, terwijl een aanzienlijk deel, namelijk 26,1%, hem een gemiddelde score van 3 gaf. Echter, een groep van 14,8% van de Bruggelingen gaf hem slechts 1 punt, wat aangeeft dat er ook kritiek is op zijn beleid.
Deze resultaten tonen aan dat Blontrock’s beleid zowel bewondering als kritiek oogst. Een significant deel van de bevolking waardeert zeker zijn inzet voor cultuur en erfgoed, terwijl anderen vinden dat er ruimte is voor verbetering. Het werk is zeker nog niet af en ook de vruchten van het gemaakte beleid moeten allicht ook nog worden geoogst.
Ons gedacht…
Schepen Nico Blontrock heeft de afgelopen jaren zonder twijfel een significante impact gehad op het culturele landschap van Brugge. Zijn inspanningen om een balans te vinden tussen het behouden van erfgoed en het stimuleren van nieuwe culturele initiatieven verdienen lof. Echter, de kritiek op bepaalde beslissingen, en de perceptie van een gebrek aan toegankelijkheid voor alle bevolkingsgroepen, wijzen op gebieden waar verbetering mogelijk is. Het is duidelijk dat Blontrock’s werk veel lof oogst, maar ook dat er aandacht moet blijven voor de stem van alle inwoners van Brugge en haar deelgemeenten.
