De Europese Unie trekt de teugels strakker aan. Vanaf nu mag Russisch vloeibaar aardgas (LNG) niet meer via Europese havens naar landen buiten de EU worden doorgevoerd. En dat is een flinke klap voor de haven van Zeebrugge, die al jaren een belangrijke draaischijf is voor Russisch LNG.

Wat is er precies veranderd?

Zeebrugge mag nog steeds Russisch gas opslaan en doorvoeren naar andere EU-landen, zoals Duitsland en Scandinavië. Maar verzendingen naar landen buiten de EU, zoals China, zijn nu verboden. Dit raakt vooral de samenwerking met het Russische Yamal LNG-project, waarmee de haven een twintigjarig contract heeft lopen ter waarde van een miljard euro.

Heeft dit gevolgen voor Zeebrugge?

De haven heeft de laatste jaren fors ingezet op LNG-infrastructuur. Er werd zelfs een nieuwe opslagtank gebouwd om de groeiende handel met Rusland te ondersteunen. Maar volgens Fluxys, de beheerder van de gasterminal, zal de maatregel “geen financiële impact” hebben. Het contract met Yamal LNG loopt immers gewoon door, alleen de bestemmingen veranderen.

Toch roept dit vragen op. Wat als Rusland in de toekomst minder gas levert? En hoe afhankelijk is de haven eigenlijk van deze handel?

Een van de grootste gashubs ter wereld

Zeebrugge speelt al 25 jaar een hoofdrol in de Europese gasvoorziening. Elk uur stroomt er zo’n 80 gigawattuur aan gasenergie door de haven, evenveel als 80 kerncentrales kunnen opwekken. Dit maakt de haven een cruciaal knooppunt voor de gasbevoorrading van heel Europa.

Met de nieuwe EU-sancties wordt de handel beperkt, maar de vraag naar gas binnen Europa blijft groot. Dit betekent dat Zeebrugge zijn rol als invoerhaven niet zomaar verliest, al zullen de handelspatronen mogelijk verschuiven.

Een zwakke schakel in de veiligheid?

Naast de economische impact is er nog een ander zorgwekkend aspect: de veiligheid van onze haven. België beschikt niet over een even waterdicht luchtafweersysteem als andere NAVO-lidstaten. Dit is slecht nieuws, niet alleen voor ons land, maar ook voor strategische infrastructuur zoals de haven van Zeebrugge.

Havens zijn geliefde doelwitten in tijden van conflict. In Oekraïne was Marioepol – na Odessa de grootste havenstad van het land – een van de eerste Russische doelwitten. Grote delen van de energie- en voedselbevoorrading werden daar stilgelegd. Kunnen we het ons veroorloven om Zeebrugge net zo kwetsbaar te laten?

Momenteel wachten dag en nacht LNG-vrachtwagens langs de kustbaan om gas te laden en lossen. De Zeevaartpolitie lijkt hier nauwelijks aandacht voor te hebben. Sabotage zou nu al kunnen plaatsvinden, en het is tijd dat de Belgische autoriteiten dit risico serieus nemen.

Wat betekent dit voor de toekomst?

Hoewel Fluxys zegt dat er financieel geen directe gevolgen zijn, blijft de situatie onzeker. De EU kan in de toekomst strengere regels opleggen, en Rusland kan beslissen om minder gas via Europa te laten lopen. Voor de haven betekent dit dat ze misschien op zoek moet naar andere handelspartners of alternatieve energiebronnen.

Daarnaast moet België dringend investeren in betere beveiliging voor de haven. Sabotage of aanvallen op cruciale energie-infrastructuur kunnen grote gevolgen hebben, niet alleen voor Zeebrugge, maar voor heel Europa.

Wat denk jij? Moet Zeebrugge minder afhankelijk worden van Russisch gas? Of is deze maatregel vooral symbolisch? Laat het weten!