Hoe een Brugse loodgieter en zijn vrouw een school bouwden in Senegal
Een reis, een vriendschap en een droom
Heb jij ooit op vakantie iemand ontmoet die je leven veranderde? Monique Martens en haar man Etienne Dejaeger wel. En hoe! Wat begon als een simpel reisje naar Senegal eind jaren ’90, werd het begin van een levenslange missie. Niet voor henzelf, maar voor kinderen die nauwelijks een kans kregen op school.
Een toevallige ontmoeting in Mbour
Etienne werkte als loodgieter bij Van Marcke. Als dank voor zijn harde werk kreeg hij een reisje cadeau. Samen met zijn vrouw Monique vertrok hij richting Senegal. In hun hotel leerden ze via het kamermeisje een lokaal koppel kennen: de heer en mevrouw Sène. Zij waren net gestart met het bouwen van een kleuterschooltje in de kuststad Mbour.
Wat volgde? Een klik. Een droom. En een vriendschap die alles veranderde.
Van Brugge naar Mbour… en terug
Eenmaal terug in Assebroek beslisten Monique en Etienne om alles op alles te zetten. Ze zamelden geld in, regelden school- en bouwmateriaal. Ze trokken mensen mee in hun verhaal. Zelfs leerlingen van het Sint-Lodewijkscollege in Brugge hielpen enthousiast mee. Dankzij al die hulp openden in 1994 de deuren van ‘Groupe Scolaire Etienne et Monique’.
Die school? Die groeide uit tot een groot complex waar jongeren tot en met het zesde middelbaar les krijgen. En in afgelegen dorpen kwamen er kleine ‘cases’: schooltjes waar peuters vanaf 20 maanden al welkom zijn.
Een weerzien in De Zeventorentjes
Vandaag woont Monique in woonzorgcentrum De Zeventorentjes in Assebroek. Etienne is ondertussen overleden. Maar de vriendschap met de familie Sène is springlevend. Twee jaar geleden bezochten ze Monique nog bij haar thuis. En nu zijn ze er opnieuw, deze keer in het woonzorgcentrum.
Schepen Pablo Annys zei het mooi: “De fototentoonstelling hier is geen gewone tentoonstelling. Het is een reis door het leven van Monique en Etienne. En een eerbetoon aan hun inzet voor kinderen aan de andere kant van de wereld.”
Wat zou jij doen?
Heb jij ook een droom die verder reikt dan je eigen straat? Of ken je iemand zoals Monique en Etienne? Laat het ons weten. Deel hun verhaal. Misschien geef jij zo ook iemand hoop.
