In Brugge is het verdriet tastbaar. De geliefde korpschef van de Lokale Politie, HCP Yves Rotty, is woensdagavond 28 mei onverwacht overleden. Medische redenen lagen aan de oorzaak van zijn plotse heengaan. Het nieuws sloeg in als een bom, zowel binnen het korps als ver daarbuiten.

“Te vroeg, te onwerkelijk, te pijnlijk”

Misschien zag jij hem wel eens passeren op de Burg of hoorde je zijn rustige stem op een infoavond in jouw buurt. Yves was geen man van grote woorden, maar van stille daadkracht. En net dát maakte hem zo bijzonder voor velen. Meer dan duizend reacties overspoelden sociale media. Van collega’s, vrienden, bekenden én mensen die hem gewoon één keer ontmoetten.

Wat telkens terugkomt? Zijn warme lach. Zijn betrokkenheid. Zijn aanwezigheid.

Eén naam, duizenden herinneringen

De berichten uit alle hoeken van Vlaanderen waren eensluidend:

• “Een sympathieke man met een zachte lach… veel te vroeg”, schreef gemeenteraadslid Jasper Pillen.
• “Niet te vatten. Yves, toch…”, reageerde een aangeslagen collega.
• “Dankbaar voor wie hij was, voor wat hij deed, voor hoe hij dat deed”, las je in tientallen variaties.

Zelfs politiezones van buiten de provincie, zoals Antwerpen, Zuid en Geraardsbergen/Lierde, stuurden massaal hun steunbetuigingen. Het respect voor Yves’ leiderschap en menselijkheid overstijgt stadsgrenzen.

Brugge verliest meer dan een korpschef

Voor zijn collega’s was hij een rots in de branding. Voor zijn dochter was hij papa. Voor Brugge was hij een verbindende figuur in moeilijke tijden. Hij stond er altijd. Of het nu ging om veiligheid bij evenementen of een luisterend oor bij een conflict in de buurt.

Veel mensen herinneren zich hem ook nog als de zoon van een Cercle Brugge-legende. Sport, inzet en verbondenheid zaten in zijn bloed.

Een golf van rouw én verbondenheid

De steunbetuigingen blijven binnenstromen. Politiezones, brandweer, buurtbewoners, oud-studenten van het Sint-Leocollege… Iedereen voelt het gemis. En iedereen voelt mee.

Sommige berichten doen je slikken:

• “Zijn hart, een kompas. Altijd gericht op rechtvaardigheid.”
• “Hij gaf je het gevoel dat je telde. Altijd.”
• “Een ster aan de hemel. Dat is hij nu.”

En nu?

Zijn overlijden kwam als een donderslag bij heldere hemel. Maar wat blijft, is de diepe indruk die hij naliet. In zijn korps. In onze stad. In de harten van zovelen.

Heb jij ook herinneringen aan Yves? Wil je iets delen of iemand sterkte wensen? Reageer hieronder of stuur een bericht aan Lokale Politie Brugge.