Yves Rotty, een Bruggeling in hart en nieren, laat een leegte achter bij politie en inwoners
Het is zo’n nieuws dat je even stil doet staan. Je hebt vast al gemerkt hoe stil het aanvoelt op het commissariaat en in onze straten. Korpschef Yves Rotty is er niet meer. De Brugse politie en vele inwoners voelen dit verlies tot in het diepst van hun hart. Heb jij ook zo’n krop in de keel als je eraan denkt?
Een bekende Brugse glimlach die nooit meer terugkomt
Yves Rotty legde in november 2023 nog de eed af, omringd door familie en collega’s. De aanwezigheid van zijn dochter Isabelle raakte hem toen zichtbaar. Als je het hebt gezien, weet je wat ik bedoel: het was een moment vol warmte, trots en dankbaarheid. Yves voelde zich klaar om Brugge te dienen, zoals hij dat al 32 jaar deed. Met zijn aanstekelijke enthousiasme was hij het vertrouwde gezicht van onze politie.
Brugge verliest niet alleen een korpschef, maar ook een vriend
Woensdag kwam het nieuws als een donderslag bij heldere hemel. Yves Rotty, hoofdcommissaris en korpschef van de Lokale Politie Brugge, is plots overleden. Zo plots dat niemand het echt kon bevatten. Hij was de man die de Brugse politie leidde, plannen uitstippelde en elke dag klaarstond voor de inwoners. Yves werkte altijd nauw samen met de burgemeester, met maar één doel: zorgen dat Brugge veilig bleef voor iedereen.
Wat betekende Yves voor de stad?
Vraag het maar aan de mensen in de buurt: bijna iedereen kende hem. Of je nu op de Sint-Michielslaan woont of vaak wandelt door het centrum, je hebt hem vast wel eens zien lopen – altijd een vriendelijk knikje, altijd aanspreekbaar. Hij was niet zomaar een chef, maar iemand die Brugge écht kende. Het gevoel van veiligheid dat hij bracht, was niet te vervangen.
Trots en goesting tot de laatste dag
Dat was Yves. Trots op zijn dochter, trots op zijn collega’s, trots op Brugge. Hij sprak altijd over “goesting” – het enthousiasme waarmee hij elke uitdaging aanging. Zijn deur stond altijd open. Bruggelingen voelden zich gehoord en gewaardeerd. Misschien heb jij zelf wel eens met hem gesproken? Of ken je een anekdote over Yves? Deel het met ons, want samen houden we zijn herinnering levend.
Het voelt haast onwerkelijk. Dertig jaar geleden kruisten onze paden en stonden Yves en ik beiden aan het begin van onze loopbaan. Ook hij gaf toen mee vorm aan het Brugs graffitibeleid, waarbij Yves vanuit zijn rol bij de politie een waardevolle bijdrage leverde. In open dialoog met jonge artiesten wist hij bruggen te slaan en ruimte te creëren voor hun talent. Ik koester de prachtige herinneringen aan deze samenwerking. Bene tibi sit.