Een nachtmerrie die nooit stopt

In de eigen stad, in de eigen buurt, zou iedereen zich veilig moeten voelen. Maar wat als iemand als David P. jarenlang in stilte duizenden beelden verzamelde van het misbruik van onschuldige kinderen? Bijna 60.000 keer werd hun pijn opgeslagen en bekeken.

Voor de buitenwereld leek hij misschien een gewone Bruggeling, een man met problemen. Maar voor de kinderen op die beelden was hij een schakel in een eindeloze keten van misbruik. Elke klik, elke download maakte hem medeplichtig aan hun lijden.

Slachtoffers zonder stem

Deze kinderen waren geen digitale bestanden. Ze waren echt. Hun angst, hun pijn en hun wanhoop werden vastgelegd en gedeeld, keer op keer. Mensen zoals David P. zorgden ervoor dat dit leed niet ophield. Hun trauma werd bewaard, verspreid en opnieuw bekeken, terwijl hij achter zijn scherm zat.

Na zijn arrestatie in 2021 kreeg hij een kans om zijn leven te beteren. Hij hoefde niet naar de gevangenis, mits hij zich aan strikte voorwaarden hield. Maar de slachtoffers van zijn daden kregen die keuze niet. Hun verleden blijft hen achtervolgen, zonder voorwaarden of genade.

Dronken met een wapen

Die voorwaarden hielden hem niet tegen. Op een avond in april liep David P. dronken door Brugge, een namaakwapen zichtbaar in zijn broekzak. In café The Crash haalde hij het tevoorschijn en legde het op een barkruk. Andere gasten keken angstig toe. Het leek echt. En toen hij tegen een vrouw zei dat hij het op haar zou richten, veranderde angst in paniek.

Buiten zagen voorbijgangers hem met het wapen lopen en schakelden de politie in. Toen de agenten hem thuis confronteerden, gaf hij zich niet meteen over. Pas toen hij het namaakwapen op een vensterbank legde, kon hij worden ingerekend.

Een tweede kans verspild

Voor de rechter beweerde hij geen kwaad in de zin te hebben gehad. Het wapen was enkel om te tonen aan een vriend. Maar zijn verleden en de dreiging die hij had veroorzaakt, spraken boekdelen.

Het Openbaar Ministerie had genoeg gezien. De voorwaarden werden ingetrokken en zijn voorwaardelijke celstraf werd omgezet naar een effectieve gevangenisstraf. Pas volgende maand zal de rechter oordelen over de feiten in het café.

Toch blijft de vraag: had dit ooit mogen gebeuren? Moeten daders zoals David P. na een veroordeling opnieuw de kans krijgen om de regels te overtreden? Zijn slachtoffers kregen die keuze nooit.