Thuisploeg scoort makkelijk, Cercle kan alleen toekijken

Cercle begon met hoop, maar eindigde met gebogen hoofden. In een wedstrijd vol fouten en gemiste kansen was het vooral Brahimi die het verschil maakte.

Brahimi danst, Bertaccini scoort

De wedstrijd begon rustig. Beetje aftasten, beetje rondkijken. Tot Brahimi plots het gaspedaal vond. Eerst knalde hij in het zijnet. Daarna vond hij Bertaccini, die nét niet kon scoren omdat Ravych op de lijn redde. Maar het duo bleef volhouden. Toen het Cercle-middenveld stuntelde, sloeg Brahimi toe. Hij legde perfect af en Bertaccini trapte raak: 1-0.

Even later deed Brahimi het gewoon zelf. Hij kreeg alle tijd om naar binnen te draaien en ramde de bal van buiten de zestien in de netten. 2-0, en je voelde het: deze jongen is niet te stoppen.

Hoop uit het niets

Cercle leek de weg kwijt, maar kreeg nog een cadeautje van Brahimi. Even niet opletten, even ruimte, en Diakité haalde uit. BAM, in de bovenhoek. Opeens stond het 2-1 en was er weer hoop in de harten van de meegereisde supporters.

Alles of niets? Het werd niets

Na rust ging Cercle op zoek naar de gelijkmaker. Maar eerlijk? Het was vooral slordig. Té veel risico, té veel ruimte achterin. Toen Nazinho en Ravych allebei de mist in gingen, was het feest voor Bertaccini. Hij liep alleen op Delanghe af en maakte zijn tweede van de avond. 3-1. Klaar.

Cercle-trainer Jimmy De Wulf probeerde nog wat met wissels. Maar het hielp niet. Er zat geen lijn in het spel en het geloof leek helemaal weg. STVV kreeg nog kansen, maar Delanghe hield de schade beperkt.

En nu?

Voor de vereniging was dit een wedstrijd om snel te vergeten. Of misschien net niet. Want van zulke fouten kun je leren. Herken je dat? Dat je achteraf denkt: had ik maar…

Wil jij meer van dit soort nabeschouwingen? Of heb je zelf iets meegemaakt in jouw buurt dat niemand mag missen? Laat het weten!