Stel je voor: je wandelt langs het Zwin, de wind blaast zachtjes, en plots zie je het. Een huis dat niet opgaat in het duinlandschap, maar ermee danst. Geen gewone villa, geen cliché witte gevel. Nee, Villa Pelucio lijkt wel een kunstwerk dat per ongeluk bewoonbaar is. Herken je dat gevoel, dat je even stil moet blijven staan?
Een droom op een duin
Peter en Anne wilden rust. Geen ronkende auto’s of drukke straten. Ze wilden het gevoel van vakantie, elke dag opnieuw. Dus lieten ze een huis bouwen dat daar helemaal bij paste. Villa Pelucio lijkt op een schelp – ja, echt – die zachtjes rust op het duin. En alles klopt.
Architect Paul Robbrecht werkte samen met topdecorateur Bruno Moinard en de landschapsmensen Dominique Eeman en Chris Ghyselen. Geen simpele klus: ze deden twee jaar over het plannen, en drie jaar over de bouw. Maar het resultaat? Waanzinnig.
Steen uit Brazilië en een wolk in je zwembad
De buitenkant is bekleed met zilverkwartsiet. Die steen komt helemaal uit Brazilië. Hij glanst een beetje als parelmoer. De muren, vloeren, zelfs de haarden: allemaal van dezelfde steen. Dat zorgt ervoor dat het huis één geheel is, van binnen tot buiten. Je voelt bijna niet meer waar het huis stopt en de natuur begint.
Boven het zwembad groeit een plant met de naam enkianthus. Die lijkt een beetje op een wolk. Grappig toch? En alles in de tuin is zo gekozen dat het lijkt op de duinen van het Zwin. Geen gewone grasperkjes of haagjes, maar zand, struiken en reliefs die vroeger ook al in het landschap zaten.
Alles klopt, tot in de kleinste details
Binnen zie je alleen maar warme, natuurlijke materialen. Wit marmer in de keuken, Amerikaans notenhout, roestvrij staal voor de zonnewering. De woonkamer? Daar staat een tafel van Ado Chale en een tapijt van Jérôme Moinard. Zelfs de trap is een kunstwerk op zich.
Overal is over nagedacht. Zelfs de inkomhal heeft een wand met stoffen van Oscar de la Renta. Alsof je een luxeboetiek binnenwandelt, maar dan eentje waar je mag blijven slapen.
Een huis om stil van te worden
Villa Pelucio is geen huis om snel voorbij te lopen. Het is een plek die je aan het denken zet. Over schoonheid. Over rust. En over hoe huizen niet gewoon ‘gebouwd’ moeten worden, maar bedacht. Gevoeld. Gedroomd.
Peter en Anne wonen er nu, en ze genieten elke dag. Van het uitzicht. Van het licht. Van de stilte. En ja, ook een beetje van de bewonderende blikken van voorbijgangers.
De prachtige foto’s zijn van © Jacques Pepion – met dank aan Highlevelcom
Ook in onze krant? stuur een mail naar: redactie@lokaalnieuws.online