Zeebrugge neemt afscheid van een icoon, maar er is goed nieuws!
Het is koud, de wind giert over de haven, en binnen bij ’t Werftje wordt nog een laatste keer genoten van dampende vissoep en knapperige garnaalkroketten. Ja, het is putje winter, maar dat maakt het afscheid niet minder warm: dit zijn de laatste weken dat we nog kunnen genieten van deze culinaire parel aan de Werfkaai in Zeebrugge. Maar…
Een stukje geschiedenis dat verdwijnt
’t Werftje is niet zomaar een restaurant. Het begon meer dan honderd jaar geleden als een bescheiden visserscafé, waar zeelui elkaar troffen na een lange tocht op zee. Door de jaren heen groeide het uit tot een culinaire hotspot, waar zowel locals als internationale topchefs aan tafel schoven. Maar helaas, de plannen voor een nieuwe zeesluis betekenen dat deze iconische plek straks plaats moet maken.
De specialiteiten? De fruit de mer, de vissoep en natuurlijk die garnaalkroketten waar mensen van heinde en verre voor kwamen. Op een drukke zomerdag gingen er wel 2.500 over de toonbank, en wekelijks worden er 30.000 gemaakt voor export naar onder andere Saint-Tropez en Mallorca. Dat zegt genoeg, toch?
Een nieuwe locatie, dezelfde sfeer
Gelukkig is dit niet het einde van ’t Werftje. De familie Vandersnickt heeft een nieuwe locatie gevonden aan de Rederskaai, mét uitzicht op de oude stek. Midden maart openen ze daar opnieuw de deuren, en ze beloven dat de sfeer even warm en ongedwongen blijft als altijd. Tot die tijd kunnen we nog volop genieten op de oude vertrouwde plek aan de Werfkaai 29, waar de deur open blijft tot de laatste dag. Daarna wordt het pand weer een gewoon café—allicht tot de afbraakwerken beginnen.
Een laatste winterwandeling
Ben je in de buurt? Dan is het zeker de moeite waard om nog een keer langs te gaan. Geniet van een bord verse vis, een glas jenever, en maak na afloop een wandeling naar het Visserskruis aan het einde van de Rederskaai. Daar, tussen de namen van vissers die nooit terugkeerden, voel je pas echt hoe diep de band van Zeebrugge met de zee is.
Dit is het einde van een tijdperk, maar ook een nieuw begin. Eén ding is zeker: ’t Werftje verdwijnt misschien van zijn oude plek, maar het blijft een vaste waarde in Zeebrugge.
Wat is jouw mooiste herinnering aan ’t Werftje? Laat het ons weten!
oh zoveel mooie momenten dat mijn pa en ik hadden toen hij na zijn tournee even stopten bij café zonder naam voor een leuke babbel met Mike zijn pa, hoe die allebei bezig waren over de vis , hun verhalen, dat waren mooie tijden iedereen kon iedereen, de grootvader van Eli had toen naast het café een plaats waar je verse vis kon kopen en ook benuttigen op terras , zoals garnalen en langoustines
Mike stond dan ook al in café achter de toog en ging ik er wat mee gaan praten ook al was hij niet zo,n grote babbelaar, er werd veel gelachen en gezever op een aangename manier en had toen ook de liefde van zijn leven leren kennen die er opdiende.
Op een dag hoorden we dan dat ze gingen verhuizen naar café t’ Werftje . Met hun mooie lange toog, gezelligheid troef en iedereen ging er eten van lekkere garnaalkroketten en kwamen er aan de toog de vissers hun verhaal doen. Zo verder begonnen ze uit te breidden om er een mooi restaurant van te maken en nog steeds goed kon gaan eten maar de charme om te eten aan de lange toog vond ik toch gezelliger!