Blankenberge zet in op een uniforme zeedijk, maar ondernemers vrezen financiële impact

Blankenberge heeft een nieuwe stap gezet in de vernieuwing van de zeedijk. Voortaan moeten alle consumptieterrassen bestaan uit aluminium en binnen een beperkt kleurenpalet blijven. Het doel? Meer harmonie en een moderne uitstraling die past bij de kuststad. Maar niet iedereen is enthousiast. Lokale horeca-uitbaters vrezen dat deze verplichte aanpassingen hen diep in de buidel doen tasten.

Van wirwar naar stijlvol geheel

De stad wil af van het rommelige terrasbeeld, waar allerlei stijlen en materialen door elkaar worden gebruikt. Vanaf nu zijn alleen tinten van antraciet tot zachtgrijs toegestaan. Dit moet zorgen voor een rustiger straatbeeld en een aangenamere ervaring voor bezoekers.

Volgens het stadsbestuur draagt een uniforme uitstraling bij aan de aantrekkelijkheid van de zeedijk en verhoogt het uiteindelijk ook de waarde van horecazaken. Maar voor veel ondernemers voelt het eerder als een verplichting dan als een verbetering.

“Een flinke hap uit ons budget”

Niet iedereen is overtuigd van de voordelen. “Dit is een mooie zet voor de uitstraling van Blankenberge, maar wie betaalt de rekening?,” zegt Thomas, uitbater van een bekende brasserie aan de dijk. “Mijn huidige terras is nog in prima staat, maar ik moet het nu vervangen om aan de regels te voldoen. Dat kost me tienduizenden euro’s.”

Meerdere horeca-uitbaters vragen zich af of de stad hen financieel gaat ondersteunen. “Het is makkelijk om nieuwe regels op te leggen, maar zonder compensatie is dit een zware dobber voor zelfstandigen,” klaagt Sophie. “Na de coronacrisis en de stijgende energiekosten en een slecht seizoen in 2024 is dit echt het laatste wat we nodig hebben.”

Kwaliteit en eenheid als toekomstvisie

Het stadsbestuur benadrukt dat de nieuwe richtlijnen niet uit de lucht vallen. Ze zijn tot stand gekomen na overleg met provinciale diensten en moeten op lange termijn een kwalitatief hoogstaande uitstraling garanderen. Sommige horecazaken werken al volgens de nieuwe normen en ontvangen positieve reacties van klanten.

Toch blijft de vraag of de stad horeca-uitbaters tegemoetkomt in de kosten. “We begrijpen het esthetische idee erachter,” aldus Thomas, “maar het zou eerlijk zijn als de stad ons op z’n minst een subsidie of overgangsregeling biedt.”

Wat vind jij? Moet Blankenberge de ondernemers financieel steunen, of is een uniforme zeedijk de investering waard? Laat het ons weten!