Elk jaar weer verandert de Zwinvlakte in een adembenemend paars bloementapijt, dankzij de lamsoor, ook wel bekend als de ‘zwinneblomme’. Tot eind augustus kunnen natuurliefhebbers genieten van dit unieke schouwspel, dat steeds meer terrein wint dankzij de Zwinuitbreiding van 2019.
De lamsoor: een bijzonder fenomeen
Lamsoor, een plant uit de familie van de strandkruiden, bloeit jaarlijks en trekt veel bekijks in het Zwin Natuur Park. Johan Lamaire, boswachter bij het Agentschap voor Natuur en Bos, legt uit: “De Zwinuitbreiding zorgt ervoor dat de oude Zwinvlakte vaker en langer overstroomt. Hierdoor kunnen de schorren beter behouden blijven en optimaler ontwikkelen. Dit jaar is de lamsoor wijdverspreid over de hele Zwinvlakte, wat uniek is in België.”
Een bijzondere plant in een uniek milieu
Lamsoor dankt zijn naam aan de vorm van zijn bladeren en heeft een lichtpaarse gloed die het verschil maakt in het zoute zeemilieu. Deze plant heeft de bijzondere eigenschap om opgenomen zouten uit het zeewater weer uit te scheiden, wat hem goed doet gedijen in zoute omstandigheden. Ina De Wasch, directeur van het Zwin Natuur Park, vertelt: “De jaarlijkse bloei van de lamsoor zorgt voor unieke fotomomenten. Het paarse tapijt is een echte publiekstrekker.”
Lamsoor versus zulte: het verschil uitgelegd
Een veelgemaakte fout is het verwarren van lamsoor met zulte, of zeeaster. Hoewel ze op elkaar lijken, zijn er duidelijke verschillen. Lamsoor is niet eetbaar en heeft een houtige smaak, terwijl zulte als groente wordt gebruikt in diverse visgerechten. “Onze lamsoor is een lekkernij voor schapen, daarom grazen ze niet in de Zwinvlakte tijdens het voorjaar en de zomer,” legt Lamaire uit.
Themawandelingen en educatie
Deze zomer kunnen bezoekers meer leren over de bijzondere flora van de Zwinvlakte tijdens thematische wandelingen, begeleid door parkgidsen. Op dinsdag 30 juli staat er een speciale wandeling gepland onder de titel ‘Lamsoor en andere planten in de Zwinvlakte’. Vooraf inschrijven is aanbevolen, gezien de beperkte plaatsen.
